De Geur van de lelie & Collumn van Rudi en Pascal

De geur van de lelie

5 Jaar geleden werd deze foto gemaakt voor IBulb.

Wij werden gevraagd om een trouwfotografie te verzorgen die in meerdere landen bruikbaar zou zijn. Uitstraling: jong en hip.

Deze foto is gemaakt voor het gemeentehuis in Wassenaar. Wij zoeken altijd naar tijdloze locatie zodat de foto over tien jaar ook nog hip en jong is. Om die reden kozen wij ook voor de klassieke Mercedes. Deze was van onze buurman en leliekweker Gerrit Ravensbergen. Zo trots als een pauw kwam hij de auto brengen. Zelf heb ik deze mooie auto naar de locatie gereden en ik kwam er wel meteen achter dat de auto’s van nu anders remmen.

De bruid is de eigenaar van de sportschool naast ons in Rijnsburg en de bruidegom werkte in Hotels van Oranje. Tot zover hebben we het plaatje goed kunnen regisseren.

Nu denkt u alles klopt in het plaatje maar wat u niet ziet is dat deze locatie gebruikt wordt als honden-uitlaatplaats. Soms zijn honden erg leuk en vertederend op de foto. Maar ja ze komen daar vooral om te schijten. En laten wij nu precies op die plek staan onder de bomen…

We zijn toch blij dat we geen geurende Bloemenkrant hebben, want zelfs hier kwam de geur van de lelie niet overheen.

De column van Rudi en Pascal

Gaat Het Royal FloraHolland Rijnsburg, De Op Twee Na Grootste Bloemenveiling, Nog Wel Voor De Wind? De Doorsnee Rijnsburger Zegt Volmonding; Ja.

Maar Vroeger Was Het Toch Veel Drukker In De Veiling? En Alle Kantoren Van Royal FloraHolland Staan Bijna Leeg, Maar Daar Maken De Handelaren Toch Geen Omzet. En Er Is Ook Geen Bedrijfsleider.

Tien Jaar Geleden Gaf De Toenmalige Bedrijfsleider Een Speech Over De Toekomst Van De Veiling Aan Het Personeel En De Klanten. Het Thema Was -Durf En Lef-. Het Moest Anders, Met Als Voorbeeld Het Plantion Met Een Mega Ambitie Die Zojuist Geopend Was In Ede. En Dat Was Geen Kattenpis Hoe Het Er Daar In Ede Uitzag. En We Kregen Te Horen Dat De Cultra Een Nieuwe Locatie Wilde Gaan Bouwen En Ook Dat Zou Wel Eens Klanten Kunnen Gaan Kosten. Er Moest Echt Wel Een Beetje Meer Durf En Lef Komen In Rijnsburg Was De Conclusie.

Na deze presentatie kwamen alle Rijnsburgers samen met bier en bitterballen. Maar goed we doen in Rijnsburg toch nog heel veel meer dan in Ede, zeiden de kopers. En anders verkopen we toch gewoon de boot? Al wilde natuurlijk niemand de boot letterlijk missen.

Ze hebben misschien niet zo een mooi pand als in Ede maar een verbouwing was financieel niet de eerste prioriteit. Ze wilden liever investeren in internet. Zeker als de webshop-bouwers hun gelijk zouden krijgen dan hebben ze helemaal geen veilinggebouw meer nodig. Want laten we niet vergeten dat Rijnsburg nog steeds een harde werkers mentaliteit heeft. Als die zeggen ‘het komt wel goed’, dan komt het wel goed. Je werkt hier in de bloemen of in het vis en dan is het niet lullen maar poetsen. Maar wel iedere dag opletten en er kort opzitten met niet te veel stropdassen want die kosten alleen maar geld.

De veiling beloofde de kosten te verlagen en het bedrijfsleven nog iets verder tegemoet te komen. Met op het hoogtepunt van de recessie zelfs een cadeautje: een afslag vanaf de snelweg dat zeer welkom was voor zowel binnen- als buiten het veilingterrein. De kopers kwamen in opstand toen de veiling de regels wilde veranderen en ook toen er zich kopers van de andere veilingen melden die de veiling wel wilden adopteren. In Rijnsburg werken ze graag een beetje onder de radar zodat men niet van het Rijnsburgse ‘Wirtschaftswunder’ gaat profiteren.

In de afgelopen 5 jaar is de Rijnsburgse bloemen economie immers veel groter geworden. Er zijn grote investeringen gedaan door bedrijven die nu groeien als kool. Deze investeringen zijn gedaan omdat ze in Rijnsburg steeds zeggen ‘het komt wel goed’. We hebben nu ook letterlijk en figuurlijk de juiste mix tussen vis en bloemen; de visboeren zitten op rozen en het gaat bij de handelaar om ‘boter bij de vis’. De verwachting is dat eind 2019 diverse Rijnsburgse bedrijven nog meer bedrijven aan elkaar hebben weten te rijgen.

Het gaat best hard in Rijnsburg met de vangst want bloemen- en visgeld lopen aardige door elkaar heen in deze gemeente.

‘Waar twee vechten om een been gaat de derde er mee heen’