Deze foto geeft echt een zomers plaatje weer. Maar dat is voor een deel de waarheid.
12 Jaar geleden hebben wij deze fotoshoot gemaakt in Scheveningen bij de strandtent Doen.
Midden in de hete zomer waar iedere dag de mussen doodvielen van de daken.
Dus wij op naar Scheveningen met heel veel chrysanten en tropische planten om een lekker zomers sfeertje neer te zetten.
We vertrokken uit Rijnsburg met al onze spullen en drie goed uitziende modellen om een dagje lekker te werken op het brede strand. We kwamen aan in Scheveningen en installeerden het geheel. Een prachtige setting. Maar helaas kwam er uit het niets mist op uit zee; zeevlam.
We hadden met alles rekening gehouden voor de bloedhitte maar niet dat het binnen twintig minuten, acht graden zou worden. We hebben voor deze shoot in totaal twintig super foto’s gemaakt in de acht graden. Ja, wel met modellen die snel naar binnen en naar buiten renden in hun badkleding.
En wij stonden er omheen in onze dikke jassen met warme chocolademelk.
Wat je soms verwacht is niet altijd wat je krijgt. Bij thuiskomst hebben we de achtergrond digitaal maar een beetje blauw gemaakt wat het zag er uit alsof we in november op het strand stonden.
Gelukkig hebben we de foto’s nog.
De bloemenhandel propageert dat alle informatie open dient te zijn, tenzij er zwaarwegende redenen zijn om dat niet te doen. Denk hierbij aan de informatie over teeltlocatie, houdbaarheid, oogstdatum, bestrijdingsmiddelen, personeelsbeleid, CO2-footprint en ook wat je wel moet kweken en wat handelaren vooral niet moeten doen. Maar ook transparantie in de totstandkoming van besluiten, informatie waar ons veilinggeld en/of belastinggeld naartoe gaat en de informatie of de overheid en/of de veiling deze beloftes wel nakomt.
In veel andere branches zijn deze gegevens wel bekend. Neem als voorbeeld een pak melk; deze staat echt niet zonder houdbaarheidsdatum in het schap, maar een Gerbera wel. En dat vinden wij heel gewoon, we kopen in op de informatie die aan ons beschikbaar wordt gesteld.
Maar wie voelt zich in Bloemen-Nederland nu écht verantwoordelijk voor het beschikbaar stellen van deze informatie zodat het goed bruikbaar is voor kwekers, inkopers, consumenten, journalisten, belangenorganisaties en overheden? Oftewel wie neemt de regie?
We zouden met elkaar veel transparanter moeten zijn en de data die we nu al hebben moeten delen.
De sierteeltketen is een eenheidsstaat, maar bestaat ook uit autonome bedrijven. In de keten lijkt dit een heilig begrip. Dit leidt bij het ontsluiten van informatie eerder tot -niet delen- in plaats van -tot verplichten-.
We lopen in onze sector tegen de bekende zaken aan:
1- gebrek aan regie (het niet straffen als je slechte spullen verkoopt)
2- een verkeerde focus (te veel vanuit product denken, waar is de consument?)
3- te afwachtend zijn (we hebben binnen 12 maanden 15 procent te veel handel).
In de groentebranche zit de regie bij die beroemde 20 procent van de supermarkten, die 80 procent van de omzet doen. Dat moeten wij niet willen, want de supermarkt bepaalt hier de prijs. Ook kan je daar niets fout doen anders ben je weg uit het spel.
Een gegeven is dat de supermarkten steeds meer terrein winnen in de verkoop van bloemen in Europa, ze steeds meer eisen gaan stellen aan de producten en de inkoopcondities bepalen. Gaan wij wachten totdat zij ons opleggen welke data wij moeten prijsgeven? Of pakken wij zelf de taak op en geven wij deze data ook aan de bloemist? Die krijgt nog steeds gewoon een data-loos product en moet daar storytelling bij doen zonder de werkelijke informatie. En met 38.000 locaties in Europa is dit toch nog steeds een zeer belangrijke partij, of niet?
Daarom moet er heel veel data uit de schakels van de ketens gekoppeld, geanalyseerd, verrijkt en beschikbaar gesteld worden. Aan alle schakels in de keten, maar vooral ook aan de consumenten.
De consument weet straks alles van herkomst, procesgang, CO2-footprint, inhoudsstoffen etc. en kiest zo bewuster zijn bloemen en planten en ook zijn Home decoratie.
Mijn vader heeft mij altijd een grote les geleerd; stel de consument centraal. Maar blijft het consumenten-denken als het gaat om data delen? Dit zou toch al jaren zo moeten zijn?
Dus wachten wij weer af, of pakken wij als sector samen de regie?
Several years ago Rudi Tuinman, with a background in fashion and styling and Pascal Koeleman, a florist, entrepreneur and product designer started their own business and built it into a flourishing company.
